قطب هشتم: شیخ ابوالفضل بغدادی

اَلفاضِلُ الصَّمدانی و الکاشِفُ سرّالمَبادی، جناب شیخ ابوالفضل بغدادی. جنابش به همان کنیه وی «ابوالفضل» مشهور است. تربیت شده و خلیفه شیخ احمد غزالی است و بعد از شیخ احمد شیخ المشایخ فی الآفاق بوده است و به ارشاد و هدایت خلق همّت گماشته، از متعلقات دنیا دور و به همت بر مجاهدت و عبادت و هم تربیت مردم مشهور بوده و دقیقه ای از دقایق شرع مبین را فروگذاشت نداشته. عدّه کثیری وی راه یافته و به وادی سلوک شتافته و هر یک به قدر جدیت و همت خود به درجه کمال نائل آمده اند. خاصه جناب شیخ ابوالبرکات که در تحت توجهات و عنایات وی به اعلا درجه کمال رسیده و رتبه خلیفه الخلفائی و جانشینی وی را احراز نموده است. وفات جناب شیخ ابوالفضل در سال پانصد و پنجاه، و جانشین وی شیخ ابوالبرکات است. مدت تمکن آن جناب بر مسند ارشاد سی و سه سال بوده است.
معاصرین آن جناب از عرفا و مشایخ:1- شیخ ابوالنجیب عبدالقاهر سهروردی؛2- عین القضاه همدانی؛3- ابونصراحمدبن ابوالحسن مشهور به شیخ احمد جامی؛4- شیخ یوسف بن سعید الصوفی؛ 5- شیخ ابوالحسن بُستی؛6- شیخ صدرالدین اسماعیل بن ابی سعید الصوفی؛7- شیخ ابوالعباس.

از علماء و فقها: 1- ابوبکرمحمدبن عبدالله مشهور به ابن العربی؛ 2- ابوالفرج عبدالرحمن بن ابوالحسن مشهور به ابن جوزی؛ 3- حسین بن محمدبن حسین معروف به ابن خمیس فقیه شافعی؛ 4- شیخ ابوعلی طبرسی.


از خلفاء: 1- الآمر به احکام الله؛ 2- الحافظ لدین الله فاطمی اسمعیلی؛ 3- المسترشد بالله؛ 4- الراشد بالله؛ 5- المقتفی بالله عباسی.

از سلاطین و امراء: 1- سلطان سنجربن ملکشاه سلجوقی؛ 2- بهرام شاه بن مسعودبن ابراهیم غزنوی.

از شعرا و حکماء: 1- امیر معزّی؛ 2- حکیم انوری؛ 3- حکیم سوزنی؛ 4- ابن حمیرا شامی؛ 5- ادیب صابر.