Sunday, April 1, 2007

قطب نهم: شیخ ابوالبرکات

کاشِفُ الآیتِ و صاحِبُ الکَراماتِ و خوارِقُ العادات، جناب شیخ ابوالبرکات. از آن جناب در تمام تذکره ها فقط به کنیت نام برده شده و از نام شریفش ذکری نرفته است. وی در عرفان مقامی بلند و در ایقان درجه ای ارجمند داشته است چنانکه یکی از بزرگان در حقّش گفته است:

صدهزاران شیخ ظاهر مات شد -- تا یکی چون شیخ ابوالبرکات شد


با جناب شیخ مودود چِشتی و سیداحمد بن حسن الرّفاعی هم زمان بوده است. وی خلیفه الخلفاء و جانشین شیخ ابوالفضل بغدادی است و پس از وی مدتی متعهد ارشاد عباد و دستگیری طالبان راه سداد بود، و از جمله مریدان و تربیت شدگان آن جناب و اکمل آنها شیخ ابومسعود اندلسی است که درظلّ عنایت شیخ به کمال رسیده و جانشین و خلیفه آن جناب و از طرف شیخ مأمور هدایت عباد شد. تاریخ فوت تا یکی چون شیخ ابوالبرکات ضبط نشده.

معاصرین آن جناب از عرفا و مشایخ: 1- خواجه مودود چِشتی؛ 2- سید احمدبن حسن الرفاعی؛ 3- شیخ عبدالقادر گیلانی؛ 4- شیخ ضیاء الدین ابوالنّجیب سهروردی.

از علماء و فقها: حافظ ابوسعید عبدالکریم محمدبن منصور السمعانی فقیه شافعی، ابوالفرج مشهور به ابن جوزی.

از خلفاء: المستنجد بالله، المستضیئی به نورالله عباسی و الفایز بالله و العاضدلدین الله اسمعیلی.

از سلاطین و امراء: سلطان مغیث الدین سلجوقی.

از فرمایشات او:گفت: خُلق نیکو فاضلتر است از هر مزیتی و جوهر مردان به خُلق نیکو ظاهر شود. و فرمود: معیار تصوف خُلق است و هر که را خُلق نیکوتر او صوفی تر.

No comments: